Jubileusze mają wiele celów ale przede wszystkim jednoczą, podkreślają ciągłość i kultywują tradycję. Poza tym uświadamiają genezę instytucji. Tu i teraz jest oczywiście ważne, ale tak jak w historii powszechnej, historia instytucji wpływa na dzień dzisiejszy.
Uczelnia w końcówce roku 2018 zbliża się do 70 rocznicy istnienia chirurgii akademickiej w Gdańsku. Idea tego jubileuszu nie jest oczywista jeśli wejść w szczegóły…. Otóż Szpital w obecnej lokalizacji został wybudowany w latach 1907 – 1911. Od początku w skład jednostki wchodził oddział chirurgiczny. W 1935 roku utworzono Akademię Medycyny Praktycznej w której kierownikiem Katedry i Kliniki Chirurgicznej został prof. Heinrich Klose. I tak pozostało do wybuch II Wojny Światowej.
W początkach 1945 roku uruchomiono I Klinikę Chirurgii Akademii Lekarskiej w Gdańsku, do której przybył w połowie tego samego roku prof. Kornel Michejda. Następnie przez 3 lata reorganizowano miejsce poszczególnych jednostek klinicznych. W 1948 roku powołano trzy Kliniki Chirurgii Akademii Lekarskiej w Gdańsku. W lipcu 1948 roku w wyniku wydzielenia przestrzeni I Kliniki Chirurgii powołano II Klinikę Chirurgii, w grudniu tego samego roku proklamowano III Klinikę Chirurgii. W ten oto sposób umownie przyjęliśmy 1948 rok za moment zakończenia organizacji chirurgii akademickiej w gdańskiej Uczelni Medycznej. Ostatnia z tych decyzji jest datowana na 30 grudnia 1948 roku. Oczywiście takie przedstawienie sprawy to ewidentne uproszczenie, niemniej jednak dające się umocować logicznie w historii. Chirurgia akademicka przeszła wiele rewolucji i stała się zaczątkiem wielu odrębnych dzisiaj jednostek i specjalności. Czasem trudno sobie uzmysłowić wspólną genezę specjalności takich jak chirurgia ogólna, torakochirurgia, neurochirurgia i anestezjologia…. Dopiero retrospekcja jaką Państwu proponujemy daje rzeczywisty obraz tego, w jaki sposób jesteśmy spokrewnieni zawodowo. Wydaje mi się to ciekawe i ważne.
Jego Magnificencja Rektor Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego Prof. Dr hab n. med. Marcin Gruchała i przewodniczący Oddziału Gdańskiego Towarzystwa Chirurgów Polskich dr hab n. med. Stanisław Hać postanowili przypomnieć fakty z historii dziedzin zabiegowych Uczelni w formie obchodów 70 lecia Chirurgii Akademickiej w Gdańsku.
Serdecznie zapraszam Ordynatorów oddziałów zabiegowych, chirurgów w trakcie szkolenia oraz społeczność Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego do wspólnego świętowania tej rocznicy w dniu 27 lutego 2019roku na Sali wykładowej im. Prof. Zdzisława Kieturakisa. Gośćmi honorowymi 70 lecia chirurgii akademickiej w Gdańskim Uniwersytecie Medycznym będzie Profesor Krzysztof Zieniewicz z zespołem z Kliniki Chirurgii Ogólnej Transplantacyjnej i Wątroby z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Nasi Goście wygłoszą cykl wykładów na temat postępowania w kalectwach dróg żółciowych. Problem kliniczny kalectwa dróg żółciowych jest tak stary jak chirurgia tego obszaru. Postęp techniczny w chirurgii nie wyeliminował tego powikłania z naszej praktyki.
Zwracam się do wszystkich Ordynatorów oddziałów zabiegowych w których wykonywane są zabiegi w obrębie dróg żółciowych z serdecznym zaproszeniem na uroczystość i część naukową. Szczególnie serdecznie zapraszam chirurgów w trakcie szkolenia. Ta wyjątkowa okazja wysłuchania praktycznych uwag i dyskusji w gronie zespołu Pana Prof. Krzysztofa Zieniewicza z polskiego ośrodka referencyjnego w dziedzinie chirurgii i transplantacji wątroby, powinna być traktowana jako element szkolenia zawodowego.
Przewodniczący Oddziału Gdańskiego
Towarzystwa Chirurgów Polskich
dr hab n. med Stanisław Hać prof. nadzw.
PROGRAM UROCZYSTOŚCI
27 luty 2019
13:00 Rozpoczęcie Uroczystości i wręczenie prof. Krzysztofowi Zieniewiczowi, kierownikowi Kliniki Chirurgii Ogólnej Transplantacyjnej i Wątroby Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, Medalu „Zasłużonemu Akademii Medycznej w Gdańsku”. – JM Rektor Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego –
13:30 Zbiór pieczątek nagłówkowych jednostek – dr Marek Bukowski (GUMed) – Historia Klinik zabiegowych Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego
14:10 Sesja naukowa: Kalectwo dróg żółciowych odwieczny problem
Kalectwo dróg żółciowych – skala problemu, klasyfikacje, podstawowe przyczyny – Prof. Krzysztof Zieniewicz (WUM)
Śródoperacyjne rozpoznanie uszkodzenia dróg żółciowych – zasady postępowania chirurgicznego – czy i w jakich warunkach należy wykonywać doraźną rekonstrukcj? – Prof. Waldemar Patkowski (WUM)
Rozpoznanie uszkodzenia dróg żółciowych w okresie pooperacyjnym – diagnostyka, strategia leczeni. Definitywne operacje naprawcze – prof. Krzysztof Dudek (WUM)
Diagnostyka endoskopowa i zabiegi naprawcze endoskopowe u chorych z uszkodzeniem dróg żółciowych- prof. Jan Pertkiewicz, dr Sławomir Kozieł (WUM)
15:30 Wehikuł czasu – 70 lat w 2 minuty – dr hab. Stanisław Hać (GUMed) Aktualna sytuacja medycyny inwazyjnej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego i perspektywy jej rozwoju.
Spotkanie uczestników Konferencji w foyer Sali Wykładowej
14.12.2018r odbyła się sesja pt „Najciekawszy Przypadek Roku 2018”
Zgłoszono do konkursu 7 prezentacji,
Jury w składzie:
Prof. Zbigniew Gruca – przewodniczący
Prof. Andrzej Łachiński
Prof. Wojciech Makarewicz
dr Roman Budziński
Oceniło prezentacje i wyłoniło zwycięzców:
Pierwsze miejsce zajęła prezentacja pt: „Przypadek rodziny z zespołem Peutz-Jeghersa i nie tylko…” Autorzy: Michał Putko, Wiesław Nowobilski, Marek Dobosz.
Oddział Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologii i Żywienia, Szpital Copernicus Nowe Ogrody w Gdańsku.
Drugie miejsce zajęła prezentacja pt: „Braxxon czy Exaflex Pocket – nowoczesne rozwiązania ADM w chirurgii rekonstrukcyjnej gruczołu piersiowego”, Autorzy: Magda Nykiel, Daniel Maliszewski, Piotr Woźniacki, Arkadiusz Kopiejć, Wojciech Makarewicz
Oddział Chirurgii Ogólnej z Pododdziałem Chirurgii Onkologicznej Szpitala Specjalistycznego w Kościerzynie
Trzecie miejsce zajęła prezentacja pt: ” Perforacja zstępnicy spowodowana przemieszczoną protezą żółciową ” , Autorzy; Paula Franczak, Mieczysław Witzling
Praca z Oddziału Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej Szpitala Specjalistycznego im.F.Ceynowy w Wejherowie.
Pozostałe prezentacje, które wzięły udział w konkursie:
„ Przypadek rzadkiego guza ogona trzustki u 49-letniego mężczyzny” Autorzy: Marcin Szafasz, Mariusz Szajewski, Wiesław Janusz Kruszewski
Oddział Chirurgii Onkologicznej z Pododdziałem Chirurgii Nowotworów Piersi, Skóry i Tkanek Miękkich Gdyńskie Centrum Onkologii, Szpitale Pomorskie Sp. z o. o.
„Pierwszy przeszczep wątroby w Gdańsku” Autorzy: Małgorzata Dobrzycka, Zespoły uczestniczące w wydarzeniu.
Klinika Chirurgii Ogólnej Endokrynologicznej i Transplantacyjnej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego.
„Wieloetapowe leczenie urazu skalpacyjnego przedramienia- medycyna alternatywna vs biotechnologia” Autorzy: Izabela Mazanowska, Karolina Kondej, Jerzy Jankau
Klinika Chirurgii Plastycznej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego.
„Uwiężnieta przepuklina przeponowa-wynik jatrogennego uszkodzenia lewej kopuły przepony” Autorzy: Sławomir Kosmalski Wojciech Żurek, Paweł Pytel
Oddział chirurgii ogólnej Szpital Specjalistyczny w Prabutach
Gratuluję zwycięzcom oraz pozostałym autorom. Przewodniczący Jury podkreślił wysoki poziom wszystkich prezentacji i bardzo ciekawe przypadki kliniczne zakwalifikowane do konkursu.
Miejsce spotkania: Sala im. L. Rydygiera (Uniwersyteckie Centrum Kliniczne, Gdańsk, ul. Dębinki 7)
PROGRAM SPOTKANIA
13:30 – 13:35 Powitanie Uczestników i otwarcie spotkania – Takeda Polska, prof. dr hab. n. med. Stanisław Hać
13:35 – 14:25 Profilaktyka nieszczelności w zespoleniach kolorektalnych, – co chirurg może zrobić? – prof. zw. dr hab. n. med. Marek Szczepkowski, Klinika Chirurgii Kolorektalnej, Ogólnej i Onkologicznej, CMKP, Kliniczny Oddział Chirurgii Kolorektalnej Szpitala Bielańskiego w Warszawie
14:25 – 14:35 Właściwości uszczelniające matrycy kolagenowej TachoSil – Adam Brzęczek, Takeda Polska
14:35 – 15:20 Profilaktyka nieszczelności w chirurgii układu pokarmowego, doświadczenia własne – lek. med. Tomasz Wysocki, Oddział Chirurgii Ogólnej i GastroenterologiiSzpitala im. Kopernika w Gdańsku
15:20 – 15:30 Medigent Leak – uniwersalna aplikacja szacowania ryzyka operacji resekcyjnych w obrębie przewodu pokarmowego – wykład zarejestrowany podczas Spotkania Warszawskiego Oddziału TChP 15.02.2018r.prof. dr hab. n. med. Tomasz Banasiewicz, Oddział Kliniczny Chirurgii Ogólnej, Endokrynologicznej i Onkologii Gastroenterologicznej Szpitala Klinicznego UM w Poznaniu
15:30 – 16:00 Dyskusja – Moderatorzy: prof. dr hab. n. med. Stanisław Hać, prof. zw. dr hab. n. med. Marek Szczepkowski, lek. med. Tomasz Wysocki
16:00 Lunch dla Uczestników spotkania –(Kuchnia Restauracji Złota Jesień GRONO S.C.)
Serdecznie zapraszamy
Dr hab. n. med. Stanisław Hać, prof. ndzw. Przewodniczący O/Gdańskiego TChP
Dr n. med. Dariusz Łaski Sekretarz O/Gdańskiego TChP
20.03.2019r – Zebranie wyborcze – sala seminaryjna Kliniki Chirurgii Ogólnej, Endokrynologicznej i Transplantacyjnej na IV piętrze budynku CMI przy ul. Smoluchowskiego 17 w Gdańsku. Konferencja naukowo-szkoleniowa odbędzie się o godzinie 18:00 w sali wykładowej im. prof. Z. Kieturakisa CMI.
17.05.2019r – Zebranie odwołane
W najbliższym czasie pojawią się dane dotyczące działalności Oddziału Gdańskiego w roku akademickim 2019/2020
W dniu 23 czerwca br. w gościnnych progach Hotelu Szarlota k/Kościerzyny odbyło się spotkanie wyjazdowe Oddziału Gdańskiego Towarzystwa Chirurgów Polskich.
Gospodarzami spotkania byli prof. Stanisław Hać – Przewodniczący Oddziału Gdańskiego TChP oraz dr hab. Wojciech Makarewicz, lekarz kierujący Oddziałem Chirurgii Ogólnej z Pododdziałem Chirurgii Onkologicznej Szpitala Specjalistycznego w Kościerzynie a zarazem wiceprzewodniczący Oddziału Gdańskiego TChP.
Spotkanie miało charakter debaty onkologicznej i dotyczyło raka jelita grubego.
W debacie udział wzieli znamienici goście: prof. Marek Jackowski – kierownik Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologicznej i Onkologicznej Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu i prezes-elekt Towarzystwa Chirurgów Polskich, który zaprezentował współczesne możliwości leczenia raka jelita grubego metodą laparoskopową, ze szczególnym uwzględnieniem techniki TaTME (Transanal Total Mesorectal Excision); prof. Adam Dziki – kierownik Kliniki Chirurgii Ogólnej i Kolorektalnej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. Wojskowej Akademii Medycznej – Centralny Szpital Weteranów w Łodzi, który przedstawił zasady prawidłowego usunięcia guza nowotworowego jelita grubego zgodnie z zasadami Total Mesocolon Excision. Kolejnym wykładowcem był dr Rafał Pęksa z Katedry Patomorfologii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, który powiedział zebranym o oczekiwaniach patomorfologa wobec chirurgów oraz pokazał najnowsze techniki oceny preparatów i zaprezentował wzorcowy protokół patologiczny raka jelita grubego.
Ostatni wykład przedstawił dr Michał Dubowik z Katedry i Kliniki Gastroenetrologii Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego ukazując współczesne możliwości diagnostyczno-zabiegowe badania kolonoskopowego, ze szczególnym uwzględnieniem techniki podśluzówkowego usunięcia zmian.
Po wykładach odbyła się interdyscyplinarna dyskusja poświęcona zarówno aspektom praktycznym samej techniki operacyjnej, jak też roli endoskopii i patomorfologii w
W spotkaniu uczestniczyło około 50 osób – chirurdzy z różnych szpitali województwa pomorskiego, a wśród przybyłych gości byli prof. Zbigniew Śledziński – kierownik Kliniki Chirurgii Ogólnej Gastroeneterologicznej I Transplantacyjnej GUMed, em. prof. Zbigniew Gruca, prof. Jacek Zieliński – konsultant regionalny ds. chirurgii onkologicznej oraz prof. Andrzej Jacek Łachiński – konsultant regionalny ds. chirurgii ogólnej. Wykładowcy oraz goście zostali uhonorowani drobnymi upominkami.
Spotkanie, które zakończyło pamiątkowe, zbiorowe zdjęcie, przebiegło w bardzo miłej, koleżeńskiej atmosferze do której przyczyniło się też piękne otoczenie Hotelu Szarlota.
Zdzisław Marian Wajda urodził się w Toruniu 20 maja 1927 roku. W 1933 roku w wieku 6 lat wraz z rodzicami Janem i Stefanią przyjechał do Gdyni, co było związane z podjęciem przez ojca służby w Marynarce Wojennej w stopniu kapitana. W szkole przy ul. 10 Lutego ukończył 6 klas szkoły podstawowej i w październiku 1939 roku został z matką i bratem Jerzym wysiedlony przez Niemców. Ojciec po walkach wrześniowych został wzięty do niewoli.Matka z synami po rocznym pobycie w Krakowie zamieszkała w Wieliczce, gdzie Zdzisław Wajda ukończył szkołę podstawową i rozpoczął naukę na tajnych kompletach.
Maturę uzyskał w 1945 roku w Gdyni, gdzie powróciła i zamieszkała cała rodzina, już razem z ojcem, który po wyzwoleniu z obozu jenieckiego przez aliantów służył w Polskiej Marynarce Wojennej w Plymuth w Anglii i po powrocie do kraju w roku 1947 rozpoczął pracę w Polskich Liniach Oceanicznych.
Studia w Akademii Lekarskiej w Gdańsku rozpoczął w 1947 roku i dyplom lekarza uzyskał w 1952 roku. Jeszcze w czasie studiów w 1951 roku rozpoczął pracę w II Klinice Chirurgicznej, kierowanej przez profesora Zdzisława Kieturakisa. W 1957 roku uzyskał specjalizację pierwszego stopnia a w 1960 roku drugiego stopnia z zakresu chirurgii. W 1964 roku otrzymał tytuł doktora medycyny na podstawie pracy pt. “Doświadczalna ocena wpływu podwiązania tętnicy wątrobowej właściwej w doświadczalnej marskości”, i doktora habilitowanego w 1971 roku na podstawie rozprawy pt. “Zapobieganie i leczenie nieszczelności kikuta dwunastnicy po wycięciu żołądka”. W 1978 roku otrzymał nominację i tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1989 roku został profesorem zwyczajnym. Był prorektorem ds. Klinicznych i Rektorem Akademii Medycznej w Gdańsku przez dwie kadencje.
Dorobek organizacyjny działalności Kliniki w latach kierowania jej przez profesora Wajdę jest nieoceniony. Nie przerywając pracy usługowej i dydaktycznej dokonano generalnego remontu Kliniki: sal operacyjnych, oddziałów pobytu chorych, pomieszczeń dydaktycznych, izby przyjęć i ambulatorium. Stworzono pracownię endoskopii z wyposażeniem pozwalającym na zabiegi diagnostyczne i terapeutyczne przewodu pokarmowego. Wszystko to w sposób znakomity poprawiło warunki diagnostyki i leczenia oraz stworzyło nowe możliwości nauczania studentów.
Dorobek naukowy prof. Wajdy zawiera w 522 pozycjach, prac drukowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych, w tym 186 publikacji naukowych i 336 doniesień kongresowych, był redaktorem książki “Historia chirurgii dyscyplin zabiegowych i anestezjologii Gdańska i Regionu Gdańska”, oraz tłumaczenia książki Richarda B. Welbourna “Historia chirurgii endokrynologicznej”. Należał do Kolegium Redakcyjnego Polskiego Przeglądu Chirurgicznego, należał do Komitetu Redakcyjnego Gastroenterologii Polskiej, Videochirurgii oraz Acta Endoscopica Polonia od 1986 roku , był honorowym członkiem Towarzystwa Chirurgów Polskich, od roku 1997 Sekcji Videochirurgii TChP.
W latach 1992-1993 był vice prezesem, a następnie członkiem zarządu Głównego TChP; był vice przewodniczącym Polskiego Towarzystwa Gastroenterologicznego, 1989-1998 a od 1981r. członkiem Societe Internationale de Chirurgie, członkiem korespondentem Włoskiego Towarzystwa Chirurgów. W latach 1992-1995 był zastępcą Sekretarza Generalnego Eurochirurgii, a obecnie jest delegatem TChP do Eurochirurgii. Poza tym był członkiem Międzynarodowego Klubu Chirurgów Gastroenterologów, Polsko-Japońskiego Towarzystwa Chirurgów oraz członkiem Komisji Gastroenterologii i Hepatologii Polskiej Akademii Nauk. W 1997 roku uzyskał tytuł Member of Faculty of Medicine of University of Ancona.
Wyspecjalizował 45 lekarzy. Był promotorem 10 doktoratów i opiekunem 3 habilitacji.
Główne zainteresowania naukowe profesora Zdzisława Wajdy to chirurgia gastroenterologiczna, gruczołów wydzielania wewnętrznego, chirurgia onkologiczna narządów jamy brzusznej oraz problematyka chirurgiczna związana z szeroko pojętą chirurgią ogólną. Do najważniejszych osiągnięć naukowych uzyskanych wraz z zespołem przez prof. Wajdę zaliczyć można cykl prac zawierających wyniki wielokierunkowych badań, zarówno doświadczalnych, jak i klinicznych dotyczących ostrego zapalenia trzustki, etiopatogenezy, rozpoznania i leczenia z uwzględnieniem najnowocześniejszych metod badawczych i leczniczych co między innymi pozwoliło na opracowanie algorytmu postępowania w ostrym zapaleniu trzustki.
W oparciu o liczne badania doświadczalne w ramach programu Unii Europejskiej – Cooperation in Science and Technology with Central and Eastern European Countries udowodniono istotną rolę reaktywnych form tlenu w patogenezie ostrego zapalenia trzustki oraz korzystny wpływ syntetycznych antyoksydantów na przebieg tej choroby.
Zebrano także dane z wielu ośrodków w kraju, poddając analizie ponad osiem tysięcy leczonych chorych, co stanowi jedno z największych opracowań dotyczących epidemiologii ostrego zapalenia trzustki w Europie Środkowej.
Najbardziej istotne prace z zakresu Chirurgii gruczołów wewnętrznego wydzielania, dotyczą badań klinicznych nad rozpoznawaniem, przygotowaniem do operacji i leczeniem chirurgicznym guzów chromochłonnych nadnerczy i stanowią jedno z największych opracowań w Polsce.
Kolejnym wkładem Profesora Zdzisława Wajdy w dziedzinie endokrynologii są prace dotyczące raka tarczycy. Zarówno wyniki tych badań jak i liczne prace kliniczne poświęcone leczeniu chirurgicznemu, a także badaniom genetycznym wysoko zróżnicowanego raka tarczycy oparte na materiale własnym ponad stu leczonych chorych spośród czterech tysięcy operacji wola gruczołu tarczowego pozwoliło na opracowanie optymalnej taktyki postępowania w rozpoznawaniu i leczeniu raka tarczycy.
Za istotne osiągnięcie należy uznać cykl prac poświęconych wprowadzeniu endoskopowego tamowania krwotoków z wrzodów trawiennych żołądka i dwunastnicy metodą iniekcyjną, którą upowszechniono w całym kraju, co pozwoliło na zmniejszenie liczby operacji w leczeniu tego powikłania choroby wrzodowej oraz znacznie poprawiło wyniki leczenia. Zasługą profesora Wajdy jest też pierwszy w Gdańsku zabieg laparoskopowego wycięcia pęcherzyka żółciowego. Równie wartościowym osiągnięciem jest wprowadzenie po raz pierwszy w Polsce laparoskopii operacyjnej w niskociśnieniowej odmie wewnątrzotrzewnowej, co rozszerzyło możliwości leczenia laparoskopowego.
Kolejnym osiągnięciem jest udział wraz z zespołem w europejskim programie badań “Copernicus” co jest związane z wdrożeniem zaawansowanych technik informatycznych do prawidłowego rozpoznawania ostrych chorób jamy brzusznej. Za najbardziej cenione przez samego profesora osiągnięcie, co znalazło bardzo szerokie uznanie wśród współpracowników jest wychowanie i wykształcenie licznego grona studentów i kadry naukowej oraz kontynuacja i rozwój szkoły chirurgicznej, tradycjami sięgającej wileńskiej uniwersyteckiej szkoły chirurgicznej.
W wyniku uznania wśród społeczności akademickiej Wybrzeża prof. Z. Wajda znalazł się wśród najwybitniejszych twórców nauki i kultury regionu gdańskiego. W grudniu 2012 r. W uznaniu zasług dla społeczności akademickiej prof. Z. Wajda uzyskał tytuł doktora honoris causa Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. Odznaczony został między innymi Medalem 50-lecia Akademii Medycznej w Gdańsku (1996), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2001), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 2015 roku. Stowarzyszenie Kapitanów Żeglugi Wielkiej w Gdyni przyznało Mu tytuł członka honorowego. Profesor Zdzisław Wajda był wiloletnim presesem i prezesem honorowym Klubu Dźentelmena.
Poza działalnością naukową prof. Zdzisław Wajda podczas swojej drogi naukowej i pracy na rzecz Uczelni (do 1998 roku) znajdował również czas na codzienną pracę chirurga wyrażającą się przeprowadzaniem dużej liczby operacji.
Życiorys i osiągnięcia Pana Profesora Wajdy niewątpliwie świadczą o wyjątkowości tej postaci. Niemniej czytelnik suchych faktów przytoczonych wyżej nie jest w stanie odczuć ducha tej osoby. Korzystając z zaproszenia Redaktora Naczelnego Gazety pozwolę sobie na kilka wspomnień o Profesorze. Moja droga zawodowa rozpoczynała się wówczas, kiedy Profesor Zdzisław Wajda był jeszcze kierownikiem II Kliniki Chirurgii w Szpitalu Klinicznym nr 3 przy ul.Kieturakisa 1. Pisząc te słowa nie śmiem nazywać siebie uczniem Pana Profesora, ale na pewno Jego osoba wywarła ma mnie ogromny wpływ. Z mojej perspektywy postać Profesora otoczona była aurą. Hierarchia w Klinice nie podlegała żadnej wątpliwoci i opierała się na autorytecie Profesora. Wychowanie młodych adeptów odbywało się jeszcze w stylu, który niestety przeszedł już do historii i miał wiele wspólnego z drylem wojskowym. Postać Profesora była strzeżona przez Panią Margot Pytel, wieloletnią sekretarkę Kliniki. Trudno było osobie niepowołanej wtargnąć na bezpośrednie spotkanie z Profesorem poza wiedzą i przyzwoleniem Pani Margot. W miarę upłuwu czasu zacząłem spotykać Profesora na Sali operacyjnej. Wówczas obserwowałem niezwykle efektowny rytm przeprowadzania zabiegów operacyjnych, proszę wybaczyć tą zawodową dygresję. Profesor w inny sposób niż reszta chirurgów wiązał nici chirurgiczne. Ćwiczyłem te ruchy po zabiegach próbując naśladować Szefa.
Na Sali operacyjnej Profesor był surowym nauczycielem, dzięki czemu wiele ważnych kanonów zabiegowych wryło się nam trwale w pamięć. Widziałem w codziennych kontaktach z Profesorem niezwykły szacunek i kultywowanie pamięci o Jego nauczycielu – Profesorze Zdzisławie Kieturakisie. Byłem pod wrażeniem tej atencji. Margot Pytel w rozmowie na ten temat zwróciła mi kiedyś uwagę na pewien szczegół. W gabinecie Profesora stało stare drewniane biurko Profesora Kieturakisa. Profesor Zdzisław Wajda nigdy przy nim nie siadał. Na biurku znajdowały się opracowania naukowe, nasze manuskrypty do sprawdzenia i inne szpargały. Profesor Wajda przyjmował nas zawsze przy stoliku herbacianym wokół którego stały fotele. Rzeczywiście nigdy nie siadł na miejscu swojego dawnego szefa… Z upływem lat kontaktowałem się wielokrotnie z Profesorem na emeryturze. Spotykaliśmy się tak jakby nic się nie zmieniło, Profesor snuł plany dotyczące opracowań historycznych, organizacji spotkań naukowych lub nowych wydawnictw wychodzących spod jego ręki. Czasem w komentarzu do bieżącej sytuacji w Uczelni lub Klinice uśmiechał się i mówił „Ja już za długo żyję, wszystko już widziałem”.
Profesor był aktywnym recenzentem naszych manuskryptów na stopnie naukowe dortora i doktora habilitowanego. I byłby w błędzie ten kto przypuszcza, że była to działalność pozorna lub kurtuazyjna. Profesor był naukowcem „analogowym” – tak określałem sposób Jego pracy. Manuskrypt musiał być wydrukowany, poprawki Profesor nanosił ołówkiem. Bez względu na temat rozprawy, poprawki Profesora były zawsze poparte rozpoznaniem zagadnienia w oparciu o aktualne piśmiennictwo. Osobiście doświadczyłem takiej recenzji dwukrotnie i chylę czoła przed człowiekiem, który w wieku 84 lat w czasie 3 dni był w stanie przeorganizować manuskrypt zawierający 120 stron i ponad 100 pozycji piśmiennictwa. Profesor zachęcał nas do pisania prac naukowych i bycia aktywnymi cytując często Ignacego Balińskiego:
„Chcesz być czymś w życiu, to się ucz,
Abyś nie zginął w tłumie;
Nauka to potęgi klucz,
W tym moc, co więcej umie.”
Po latach dotarł do mnie sens tych słów. Profesor Wajda obdarzony był nadzwyczają pamięcią. Byłem świadkiem tego jak wiele lat po zakończeniu drugiej kadencji Rektora Uczelni, bez zająknienia, akcentując prawidłowo poszczególne wyrazy recytował pełną treść przysięgi akademickiej po łacinie. Myślę, że większość pracowników Uczelni miałaby kłopoty z jej prawidłowym przeczytaniem… .
Mogę powiedzieć, że Profesor Zdzisław Wajda był naszym opiekunem i poczuwał się do tej roli. Opiekował się nie tylko naszymi karierami naukowymi, ale także życiem zawodowym oraz zdrowiem, jeśli sytuacja wymagała Jego interwencji. Pracując pod skrzydłami Profesora, a później konaktując się z Nim na emeryturze, miałem zawsze poczucie zespołu za który był w swoisty sposób odpowiedzialny. Tak zapamiętałem swojego pierwszego Szefa. Będzie mi brakowało konwersacji z Profesorem i świadomości, że zabrakło człowieka, na którego redę zawsze mogłem liczyć.
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.[ Zgoda ]